Zakon Braci Mniejszych Miłosierdzia Bożego to wspólnota braci zakonnych założona w 2009 roku przez bpa Marka Jana Kordzika. Od 13 października 2014 roku działa pod nazwą Zakon Braci Mniejszych Miłosierdzia Bożego.
W Kościele Starokatolickim w RP od 2009 działa Zgromadzenie Zakonne Braci Miłosierdzia Bożego realizujące posłannictwa Miłosierdzia Bożego. Członkowie zgromadzenia, nie będący kapłanami, sprawują posługę pomocniczą w parafiach Kościoła Starokatolickiego w RP. Do zadań braci należy posługa ministrancka i lektorska, dbanie o porządek w kaplicach parafialnych, animowanie życia religijnego wspólnot, praca z młodzieżą oraz pielęgnowanie dobrego obrazu Kościoła przez pracę nad własną postawą. Bracia w sposób szczególny dostrzegają drogę do doskonałości w modlitwie koronkowej, częstej adoracji Najświętszego Sakramentu, w swoich środowiskach dbają także o rozwój działalności charytatywnej i pomocowej, przez realizację konkretnych akcji charytatywnych i zbiórek.
Bracia zakonni biorą udział w rekolekcjach, posiedzeniach Rady Kapłańskiej Kościoła i Synodu Ogólnopolskiego Kościoła. Bracia noszą habit, na wzór zakonów reguły franciszkańskiej.
13 października 2014 roku nominację na Przełożonego Generalnego Zakonu Braci Mniejszych Miłosierdzia Bożego otrzymał o. Kazimierz Janusz Dorociński. Siedzibę zakonu biskup Marek Kordzik wyznaczył przy parafii katedralnej Podwyższenia Świętego Krzyża w Łodzi.
STATUT ZAKONU
BRACI MNIEJSZYCH MIŁOSIERDZIA BOŻEGO W POLSCE
PROWINCJA MATKI BOŻEJ NIEUSTAJĄCEJ POMOCY
- Zakon Braci Mniejszych Miłosierdzia Bożego jest wspólnotą duchownych, którzy pragną spełniać swoje powołanie i żyć według reguły Św. Franciszka z Asyżu oraz głosić we wszystkich dziedzinach Miłosierdzie Boże.
- Siedzibą Główną Zakonu jest Łódź. Parafia Katedralna Kościoła Starokatolickiego p.w. Podwyższenia Krzyża Świętego.
- Zakon przyjmuje duchowość i zwyczaje Zakonu Braci Mniejszych ze względu na posługę niesienia Ewangelii bliźnim a w szczególności nadziei, której im brakuje.
- Zakon działa ściśle w strukturze Kościoła Starokatolickiego w RP. Jest jego częścią.
- Zakon posiada osobowość prawną i może prowadzić zwykłe duszpasterstwo parafialne według potrzeby Kościoła i wiernych.
- Zakon pozostaje otwarty na inne wspólnoty zakonne i ekumeniczne o której mowa w Konstytucji.
- Parafie podlegają bezpośrednio władzy Biskupa Starokatolickiego tak jak inne jednostki i agendy Kościoła.
- Bracia Mniejsi mogą przyjmować święcenia wyższe, których udziela Biskup Starokatolicki na wniosek Przełożonego, który prosi każdorazowo o udzielenie święceń składając stosowne dokumenty określone przepisami wewnątrz kościelnymi.
- Bracia Mniejsi którzy nie przyjęli święceń posługują Parafiach i Kaplicach Starokatolickich jako zakrystianie, kanceliści i katecheci.
- Zakon prowadzi pracę duszpasterską w śród osób skazanych, karanych, uzależnionych, bezdomnych, wykluczonych społecznie, młodzieży i dzieci oraz niepełnosprawnych oraz zakażonych wirusem HCV i HIV oraz AIDS.
- Dla realizacji celów i posłannictwa Zakon prowadzi schroniska dla bezdomnych, noclegownie, świetlice i punkty socjalne i terapeutyczne. Powołuje je Przełożony Generalny Zakonu.
- Struktura Zakon
- Przełożony Generalny- którego wybierają bracia z pośród siebie w głosowaniu tajnym na zwołanej Kapitule Zakonnej. Biskup zatwierdza dekretem. Przełożony Generalny odpowiada za działanie Zakonu w sposób ciągły przed Kapitułą Zakonną i dba o dobro duchowe jak majątek zakonu. Powołuje domy zakonne i przyjmuje śluby zakonne. Powołuje prowincje zakonu.
- Przeor Klasztoru stoi na czele wspólnoty Braci w środowisku lokalnym. Zwykle jest Proboszczem Parafii Starokatolickiej lub Rektorem Kaplicy. Dba o dobro Zakonu jak i Kościoła zachowując przy tym regułę zakonną.
- W przypadku większej liczny Braci Przełożony Generalny Powoła Prowincje Zakonne.
- Bracia nie posiadający wykształcenia zobowiązani są kontynuować dokształcanie w systemie najbardziej dogodnym dla ich możliwości intelektualnych i duszpasterskich.
- Brat, który przyjmie święcenia wyższe może używać tytułu „ojciec” pozostaje jednak we wspólnocie braci mniejszych z prawem członka wspólnoty.
- Bracia składając swój akces do Zakonu podlegają formacji
- postulat – przynajmniej trzy miesięczny
- nowicjat- przynajmniej półroczny
- śluby czasowe ( zwykle roczne)
- śluby uroczyste wieczyste
- Bracia Kapłani stanowią część Prezbiterium Kościoła
- Biskup jest członkiem honorowym wspólnoty zakonnej.
- Strojem zakonnym jest habit czarny składający się z trzech części tuniki, szkaplerza i kaptura przepasany jest białym paskiem. Na pasku jest zawieszona Koronka Seraficka.
- Dla celów duszpasterskich można na co dzień uprościć habit wyłączając szkaplerz jednak nie zaleca się tego.
Kapłani którzy chcą włączyć się do wspólnoty zakonnej muszą uzyskać pozwolenie Biskupa przechodzą wtedy nowicjat i składają śluby zakonne w zwykły sposób.
- Bracia zachowują ślub czystości , posłuszeństwa i ubóstwa.
- Wykluczeniem Braci z Zakonu zajmuje się Kapituła Zakonna.
- We wszystkich sprawach nie ujętych stosuje się przepisy zakonne ujęte w Konstytucji i Regule Zakonu Braci Mniejszych z zastosowaniem niniejszego Statutu.